Zonder al mijn tierlantijntjes, wie ben ik dan?

In de bergen,rond de Mont Blanc, onder en tussen de wolken, nietig en klein. Donder en bliksem markeren met fluo hun eis.

Na dagen sprak de berg, ik luisterde en begreep.

Mijn grote stappen, mijn streven naar glorie, groei, de beste versie van mezelf. Altijd meer en meer.

Maar bergen fluisterden hun betoverende verhaal. Neem kleine passen, kalmeer je hartslag, vind grip op je wezen.

Eén met de flank, versmelt ik met het aura van de berg.

Kon ik deze wijsheid maar vast houden… deze kracht inzetten, verstrooien tot bij jou.

De drang om mezelf steeds te willen bewijzen en te overtreffen. Om te tonen dat ik iemand ben.

Een goede moeder, een onderneemster, een creatieveling, schrijfster, en liefst een beetje speciaal, rebels en anders dan de rest,…

De bergen wissen elk etiket.

Vernietigen elke vorm van gekunsteldheid. Haren in de war, mijn kuif plat.

Geen tierlantijnen, enkel 'zijn', zuiver tintelend en vrij.

Daar, in weer en wind, heb ik enkel belang bij mijn innerlijk vuur.

Kon ik dit vuur maar brandend houden en aanwakkeren tot bij jou.

Mijn stille kant verbergen is hier niet nodig. Verbinding met anderen gebeurt spontaan.

Boven uitgeput op de berg, een knuffel, een lach en een traan.

Woorden minder belangrijk dan de magie van verbinding.

Kon ik deze samenhorigheid maar vast houden en stralen tot bij jou.

En toch, straks ga ik naar de kapper en koop ik een nieuw kleedje,…

Boetseer ik weer aan mijn keramiek atelier en mijn identiteit. Geef ik vorm aan het label van kunstenares.

Dan inspireer ik je opnieuw jouw creativiteit te herontdekken.

Maar…

Mocht ik mezelf terug verliezen in het circus van de dag… beklim ik opnieuw de berg.

Om het “zijn” te voelen dat, diep in ons, alles en iedereen met elkaar verbindt

Bedankt

@opwandel, Dorien, om deze groep samen te brengen. Ik stond versteld hoe je na enkele vragen al tot de dieperliggende lagen komt zodat een gesprek vol is van zingeving.

@arnelannoo om me het pad van de minste weerstand te tonen. Je liet me zien hoe kleine stapjes niet persé betekenen dat je trager gaat. Ik zag wat je bedoelde en de berg leerde me dit ondervinden.

Bedankt Tien voor al je inzet. Je opgewektheid was aanstekelijk.

Bedankt Lynn voor je toewijding, je vrolijkheid en zalig om te voelen dat de stilte je ook nauw aan het hart ligt.

@saraeenhoorn om je tips omtrent mijn innerlijk vuur. En het helpen doorvoelen wat het betekent dat je nooit sterker bent dan de berg. Dat de top bereiken niet het aller belangrijkste is, maar wel de stevigheid in jezelf die je bekomt stap na stap in dialoog met de natuur. Je bent een bijzonder iemand. Je gave om alert iedereen met je ervaring en intuïtie te scannen is goud waard.

@ikbenindetuin, Evelien, je brengt me vrijheid, avontuur, humor en een verbinding die me heel nauw aan het hart ligt.

@travelbase voor de sublieme organisatie van de MontBlancTrail

@dirkremaut voor je liefde en onuitputtelijke steun. Hilarisch om je te zien worstelen met de chaos eigen aan een rugzak en tent, of was het mijn chaos die naast je structuur gewoon oppermachtig bleek in de tent? De tocht bracht onze verschillen naar boven, maar die vrezen we niet. We zijn echt wel een schattig koppel.

Bedankt aan de hele groep voor jullie aanwezigheid, jullie overgave in dit avontuur. Bergen maken vrienden dat hebben we allemaal gevoeld.